Bugün 8 Mart Dünya Kadınlar Günü ama…
Bu yıl kadınlar gününü kutlamak gelmiyor içimizden.
Bu sene hüzünlüyüz, bu sene buruk kalbimiz, yaramız derin, acımız tarifsiz.
Yaşanan tüm acılara rağmen söyleyecek birkaç cümlem var şehit annelerine, eşlerine, kız evlatlarına, kız kardeşlerine, büyükannelerine.
Onlar bu vatanın en güçlü, en metanetli, en fedakar kadınları, onlar bu milletin en güçlü bugünü ve yarınları.
Vatanı vatan yapan şehitlerimizin güzel anneleri, sabırlı eşleri, dirayetli kız evlatları, kız kardeşleri, halaları, teyzeleri… Hepinizin ve hepimizin başı sağolsun.
Çanakkale ve Kurtuluş Savaşında olduğu gibi bugün de vicdanı körelmiş, insafını ve insanlığını kaybetmiş bölgesel ve küresel güçlere karşı mücadele veriyoruz.
Bizim istiklal, istikbal ve istikrarımız için can vermiş evlatlarınız, eşleriniz kahraman askerlerimiz için ne söylesek az.
Onları bu vatan için yetiştiren annelerin ellerinden öpüyorum.
Her daim en zorlu şartlar altında evlerinden binbir endişeyle ama bir o kadar yürekten destekle uğurlayan eşlerin hepsine saygılarımı iletiyorum.
İşte Anne olmak, Eş olmak yani hepsinin toplamı kadın olmak
ne değerli,
ne güçlü,
ne zor,
ne takdire şayan,
ne çaresiz,
ne gurur verici ama en nihayeti kadın olmak tüm zıtlıkların toplamı.
Bu millet, bu devlet, hepimiz nihayetinde bir kadına borçlu, bir kadın karşısında mahcup, yine bir kadının yaşaması için sorumlu.
Başımız sağolsun Türkiye’m…
